g

مناجات با الله در سفینه نجات؛ ثارالله مزه دیگری دارد. به هر حال با یک نوری باید خطوط “ابوحمزه ثمالی” را دید و چه خوشتر که آن نور، مصباح هدایت؛ حسین باشد. “حسین” اسم رمز عاشقی با خداست. اسم اعظم خداست. خون خداست.
***
این هم برای خودش حکایت جالبی دارد؛ چرا در شباهنگام، در سحر با خدا سخن می گوییم؟
امروز صبح (?شنبه) برای کاری باید می رفتم بازار تهران. از شهرک شهید محلاتی تا بازار ? ساعتی طول کشید. نیم ساعت فقط گشتم جای پارک پیدا کنم. مگر پیدا می شد!
شب اما رفتم مسجد ارک. همین مسیر فقط ?? دقیقه طول کشید.
آیا خدا شبها سرش خلوتتر است؟ اینکه حرف درستی نیست. شاید بهتر باشد اینگونه بگویم؛ صف بندگان خدا شبها کوتاهتر است. “یابنده” آن بنده ای است که خلوتی شب را از دست ندهد و الا مسیر رسیدن به خدا که شب و روز ندارد. مسیر شب همان مسیر روز است اما در شب دسترسی به خدا آسانتر است. در شب خبری از سر و صدای روز نیست؛ هر چند خدا صدای ما را در روز هم می شنود اما حسی آشنا به ما می گوید؛ خدا در شب صدای ما را بهتر می شنود.

***
بشکن سکوت شب را چون ماه که الله می خواهد صدای ستاره ها را بشنود. سر بر سینه دعا بگذار و بی ادعا عاشقی کن با خدا که خدا عاشق دلهای شکسته است. “آه” را بلند باید کشید. اشک باید ریخت. گریه باید کرد. دل باید داد. روضه عباس باید خواند. هر چه بادا باد. تو روضه عباس را بخوان، خدا خودش بوی یاس را می آورد. تو برای یل ام البنین اشک بریز، برای خدا کاری ندارد که مهدی را بیاورد.
***

دیده اید؟ … وقتی به امامت حضرت ماه نماز می خوانیم حس خوبی به آدم دست می دهد؛ این “حس خوب” برای این است که “آقا”، نائب امام زمان است. خورشید به خانه ماه مستقیم می تابد. “بیت رهبری” یعنی تجلی آفتاب. این شعاع نور خورشید است که روشن کرده پیشانی ماه را. چون سرو می ماند قامت رعنای ماه، خدا خواسته. آقای ماست خامنه ای، خدا خواسته. بابای ماست خامنه ای، خدا خواسته. خدا هیچ کس را اندازه ما ستاره ها دوست ندارد. یک ماه داده به ما چه ماهی. آخر چقدر تو ماهی، ای حضرت ماه. چقدر زیبا نماز می خوانی ای حضرت ماه. صدایت در صلاه زیباست، خدا خواسته. این همه فدایی داری، خدا خواسته. نائب خورشیدی، خدا خواسته. قدت رشید است، خدا خواسته. جانباز اسلامی، خدا خواسته. رهبر مایی، خدا خواسته. ابالفضل نگهدارت است، خدا خواسته. خدا خیلی خاطرت را می خواهد خامنه ای. پرچم دینش دست توست. هر ستاره ای مست توست. این را هم خدا خواسته. خونی که در رگ ماست، هدیه به رهبر ماست؛ این را هم خدا خواسته.
اصلا این را خدا خواسته، که ما برای خامنه ای بمیریم؛ حرفی هست؟